ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΜΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ
ΕΙΣΗΓΗΣΗ Δ. Κωστελέτος
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ 14-11-2013 στις 20:00

Ο δικός μας λόγος τώρα, είπα, εννοεί πως αυτή τη δύναμη 
που υπάρχει μέσα στην ψυχή του
καθενός και το όργανο με το οποίο μαθαίνει ο καθένας, 
σαν ένα μάτι που δεν μπορεί με άλλο τρόπο, 
παρά μαζί με ολόκληρο το σώμα να στραφεί από το σκοτεινό στο φωτεινό, 
έτσι πρέπει να την στρέφει μαζί με όλη την ψυχή από το γιγνόμενο, 
ώσπου να μπορεί να υπομένει τη θέαση, 
προς το ον και προς το φωτεινότερο μέρος του όντος. 
Αυτό το μέρος ισχυριστήκαμε πως είναι το αγαθό,
έτσι δεν είναι; Ναι».

ΠΛΑΤΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ Ζ’

Το ερώτημα – αίτημα της «Ολικής Θέασης» είναι μία αγωνία για μία ματιά,
που θααντικρίσει, θα κάνει την εμπειρία και θα σκεφτεί,
το καθημερινό – πραγματικό με έναν τρόπο κατάλληλο και επαρκή,
σε σχέση τουλάχιστον με ότι στη συνέχεια θα καταδείξει η ίδια η ζωή.
Είτε γιατί στη φύση «αρέσει να κρύβεται», είτε γιατί στην ανθρώπινη συνθήκη εξαρχής
συναντάμε μία αδυναμία – ατέλεια αναγνώρισης, το θέμα της επάρκειας
αυτής της αναγνώρισης παραμένει ζωηρό.
Ο άνθρωπος, είτε κοιτάζει μέσα από ένα παράθυρο, ένα «εκεί», είτε προσλαμβάνει,
σαν από αντανάκλαση σε καθρέφτη, σε ένα ήδη διαμορφωμένο «εδώ», έχει να
παραμερίσει τις κουρτίνες – πέπλα του παραθύρου ή να καθαρίζει τα στίγματα
από την επιφάνεια του καθρέφτη.
Στη σημερινή ομιλία συζήτηση θα επιχειρήσουμε μία προσπάθεια διατύπωσης ενός τρόπου
θέασης, που συνιστά μία επιτυχή διάνοιξη και αναγνώριση του «αυτού», στο φωτεινό όριο,
πέρα από το λεκτέο ή το μη-λεκτέο, τη σκέψη και τη σιωπή, το «είναι» και το «γίγνεσθαι».
Στοχεύει σε μία φυσική λειτουργία της καθημερινής ζωής, πέρα από την προσπάθεια,
πέρα από την πρακτικότητα, πέρα από σκοπούς και στόχους και πέρα
από τη δυαδικότητα του καταναγκασμού και της ελευθερίας